Texas Holdem
Texas Holdem werkt als volgt:
1. de speler links van de dealer, zet de small blind in. Dit bedrag is vooraf bepaald en bedraagt steeds de helft van de big blind.
2. de speler links van de big blind (deze zit dus 2 plaatsen links van de dealer), zet de big blind in. Deze twee spelers moeten “blind” inzetten, zonder dat men kaarten in handen af. De blinds moeten ervoor zorgen dat de andere spelers een reden hebben om te gaan inzetten (zij kunnen nl. de inzetten van de blinds winnen door in te zetten).
3. Iedere speler krijgt 2 kaarten gedeeld.
4. Spelers hebben nu drie opties: folden (kaarten weggooien en niet deelnemen aan dit spel), callen (evenveel inzetten dan de big blind) of raisen (de inzet verhogen). Iedere speler dient uiteindelijk evenveel in te zetten, zoniet is er sprake van een “fold”. Ook de small blind moet dus extra chips in de pot gooien om verder te kunnen spelen. Bij een “unraised” potje, dient hij dus minimaal evenveel in te zetten dan de big blind.
5. Er worden 3 kaarten in het midden van de tafel gelegd, de flop.
6. Er volgt een nieuwe inzetronde met de optie om te checken (als er niemand heeft ingezet), betten (als je de eerste bent die inzet), callen of te raisen.
7. De vierde kaart wordt in het midden van de tafel gelegd, de turn.
8. Er volgt een nieuwe inzetronde.
9. De vijfde kaart wordt in het midden van de tafel gelegd, de river.
10. Er volgt een nieuwe inzetronde
11. Alle spelers die nog kaarten in handen hebben, laten deze zien om de winnaar van het potje te selecteren.
Oppassen met kleine paren
Kleinere paren kunnen een gevaarlijke starthand zijn. Tenminste indien je niet weet hoe je ze best uitspeelt. Blijf lezen, want dat is precies wat je leert in dit artikel.
Wat bedoel ik nu met kleinere paren? Zessen en lager. Alhoewel ook middenparen best verradelijk kunnen zijn bij een hoge flop.
Beeld je even het volgende in. Je bent ingelogd bij PacificPoker of één van de andere pokerrooms en krijgt in vroege positie “6-6” gedeeld.
Wat doe je? Dat hangt er vanaf.
Een laag paar kan je enkel verbeteren naar “three of a kind”. Een extra paar op tafel, helpt andere spelers immers evenveel. De bedoeling van een laag paar is dan ook om de risico’s pre-flop te minimaliseren en te hopen op die derde zes die ons een “set” geeft.
In vroege positie proberen we dus gewoon te “limpen” en mee te gaan voor de minimale inzet. We willen graag zo goedkoop mogelijk de flop zien. Een kleinere raise kan later nog gecalled worden. Bij een sterke raise is het beter om te folden waardoor het verlies beperkt blijft tot de minimale inzet.
Wanneer je weet dat er een aantal agressieve spelers na jou aan de beurt komen, is het zelfs beter om kleinere paren te folden. Het heeft echt geen zin om er grotere raises mee te gaan callen.
Onze zesjes in latere positie callen we indien de inzet beperkt blijft. Anders smijten we ze rustig weg.
Zo speel je dus een kleiner paar voor de flop.
Maar wat doen we na de flop?
Als de derde zes valt, zitten we in een zetel en kunnen we in alle waarschijnlijkheid een grote pot binnenhalen. Zeker wanneer iemand met A-K een Aas of Heer flopt.
Maar stel je even de volgende flop voor:
A – K – 10
Onze 2 zessen zien er plots een stuk minder aantrekkelijk uit en worden best gefold wanneer de inzetten oplopen.
Wanneer ons paar bij de flop (bijvoorbeeld 2 – 3 – 5) echter het hoogste paar blijft, is het aan te raden om een zeer sterke raise te maken en anderen verplichten om te folden.